Ο αδελφικός μου φίλος διαγνώστηκε με καρκίνο. Πώς μπορώ να το βοηθήσω; Δεν θέλει να μιλήσει και να βγει απ’ το σπίτι. Τι να κάνω;

Αρχικά να σου πω ότι σίγουρα δεν μπορείς αλλά δε χρειάζεται κιόλας να τον επηρεάσεις πάνω στις επιλογές του. Αν επιλέγει αυτό, είναι δική του απόφαση οπότε δεν τίθεται σε σένα κανένα βάρος επιρροής. Αναφορικά τώρα με την παρουσία σου στη ζωή του, η γνώμη μου είναι ότι χρειάζεται να δείξεις το παρόν. Απλά το παρόν. Χωρίς να χρειάζεται να τον συμβουλεύσεις για κάτι και χωρίς συζητήσεις και αναλύσεις. Πολλές φορές σε αυτές τις περιπτώσεις κάνει καλό στον άλλο απλά να περνάς κοινό χρόνο μαζί του κάνοντας πράγματα. Όχι με συζητήσεις. Δείτε τηλεόραση μαζί κάτι που σας ενδιαφέρει(π. χ έναν αγώνα),παίξτε χαρτιά, τάβλι ,διαβάστε ένα ανάλαφρο περιοδικό ή βιβλίο, γενικά κάντε κοινά πράγματα που δεν διεγείρουν το συναίσθημα. Οι δραστηριότητες που σου είπα είναι ενδεικτικές. Σκέψου εσύ τα ενδιαφέροντα του. Ούτε οι αναμνήσεις βοηθάνε σε αυτές τις περιπτώσεις, ούτε η μουσική, βοηθάει μόνο η πρακτικότητα και οι κοινές ανέμελες εμπειρίες. Προτείνω λοιπόν να περάσεις μαζί του κοινό χρόνο, αφού είναι και αγαπημένος σου φίλος αλλά ο χρόνος αυτός να μην αναλωθεί σε βαρύγδουπες συζητήσεις. Απλά ξοδέψτε κοινό χρόνο και όταν το έντονο συναίσθημα καταλαγιάσει θα καθαρίσει και το δικό του μυαλό με το χρόνο και θα πάρει τις καλύτερες για εκείνον αποφάσεις ..
Σίγουρα βλέπεις πως και εκείνος θέλει να χειριστεί το θέμα του,  οπότε αν δε θέλει να μιλήσει γι' αυτό,δεκτό .Εγώ απλά σου ανέφερα να μιλήσετε πρακτικά με τη λογική και ότι οι σκέψεις και οι αναλύσεις όταν έχουν αρνητικό περιεχόμενο, δημιουργούν μόνο θλίψη. Οπότε βοηθάει η δράση σε αυτή την περίπτωση.

Καπετανάκη Ελευθερία, Ψυχολόγος-Παιδοψυχολόγος
Συμβουλευτική σχέσεων, οικογενειακή συμβουλευτική, συμβουλευτική εφήβων.
Website: http://psychologist.com.gr
Email: psychologist1983@yahoo.gr

Διαβάστε περισσότερα απο την κατηγορία Αποσπάσματα συνεδριών