Δεν είναι έξυπνο, ούτε να βιαζόμαστε να μας περάσει και να νιώθουμε άσχημα που βρεθήκαμε στην "αδύναμη" αυτή θέση, ούτε να θυματοποιούμαστε και να βολευόμαστε στην ασθένεια παίρνοντας νωχελικά το ρόλο του θύματος που θέλει φροντίδα. Αν και ένας βαθύτερος λόγος για τον οποίο αρρωσταίνουμε, είναι η ανάγκη μας να κερδίσουμε την προσοχή των άλλων και για μικρό έστω χρονικό διάστημα, να το παίξουμε το «παιδί» της οικογένειας, πρέπει να ξέρουμε ότι αυτά τα «νάζια» μας πρέπει να έχουν ημερομηνία λήξης αν θέλουμε πραγματικά να ξεφύγουμε από αυτό που περνάμε.
Κατόπιν και όχι κατά την έξαρση της ασθένειας, αλλά κατά την ύφεση της, είναι χρήσιμο να μπούμε σε διαδικασίες σκέψης για το τι θα μπορούσαμε να κάνουμε καλύτερα και με ποιους τρόπους θα μπορούσαμε να προφυλαχτούμε σε ανάλογη περίσταση. Τη στιγμή που βιώνουμε την κάθε νόσο, δεν πρέπει να βιαζόμαστε να μπούμε σε τέτοιες σκέψεις γιατί δεν έχουμε την πολυτέλεια και την ηρεμία να σκεφτούμε νηφάλια.

Καπετανάκη Ελευθερία, Ψυχολόγος-Παιδοψυχολόγος
Συμβουλευτική σχέσεων, οικογενειακή συμβουλευτική, συμβουλευτική εφήβων.
Website: http://psychologist.com.gr
Email: psychologist1983@yahoo.gr