Ποιο είναι το τρίτο βήμα;

Μόλις έχουμε εντοπίσει σε σύνοψη, τη βάση των προσωπικών μας χαρακτηριστικών, θα μας βοηθήσει να καταγράψουμε κάποιες συμβουλές για τον εαυτό μας, ώστε να λειτουργούν βοηθητικά και εξισορροπητικά σε ενδεχόμενες παράλογες αντιδράσεις μας.
Έτσι ενθυμούμενοι, ή διαβάζοντας κατά τη διάρκεια της δυσκολίας μας ή των μη λειτουργικών μας αντιδράσεων, τα λόγια με τα οποία οι ίδιοι συμβουλέψαμε τον εαυτό μας, θα έχουμε τις λογικές-θεωρητικές τουλάχιστον απαντήσεις, την κατάλληλη στιγμή, που θα λειτουργήσουν τουλάχιστον σε γνωστικό επίπεδο κατευναστικά.
Θα δημιουργήσουμε δηλαδή οι ίδιοι τον προσωπικό μας εξισορροπητικό μηχανισμό.
Επειδή δεν βρίσκεται πάντα το κατάλληλο άτομο την κατάλληλη στιγμή δίπλα μας, που θα μας συμβουλέψει σωστά, μπορεί ο σύμβουλος μας να γίνει ο ίδιος μας ο εαυτός. Αρκεί να βρούμε τις σκέψεις που εξισορροπούν τις αρνητικές μας αντιδράσεις.

Παράδειγμα θεωρητικής συμβουλευτικής σχετικά με τις ελλείψεις

Παράδειγμα θεωρητικής συμβουλευτικής σχετικά με τις ελλείψεις

Παράδειγμα 3ου βήματος

3. Καταγραφή κάποιων θεωρητικών-συμβουλευτικών σκέψεων που λειτουργούν εξισορροπητικά σε μη λειτουργικές αντιδράσεις.(θεωρητική συμβουλευτική προς τον εαυτό μας).

Παράδειγμα θεωρητικής συμβουλευτικής

Έλλειψη αυτοπειθαρχίας
Για να πείσω τον εαυτό μου να μη λειτουργεί με ασυδοσία, πρέπει να θυμάμαι ότι οι απερίσκεπτες ενέργειες με γενικό σκοπό και στόχο μας οδηγούν σε άσχετους δρόμους. Το αυθόρμητο είναι διαφορετικό από το απερίσκεπτο και το ασύδοτο. Κάθε παιχνίδι μπορεί να λειτουργεί μόνο με κανόνες.
Νιώθεις ελευθερία, όταν δεν έχεις ανάγκες αλλά κάνεις απλά επιλογές ,αλλιώς η ελευθερία καταλήγει σε ασυδοσία.Μια βάση επιθυμιών μας-υποστόχοι μας βοηθάει να προσανατολιστούμε σε συγκεκριμένες ενέργειες όταν θέλουμε να δούμε συγκεκριμένα αποτελέσματα και να μη λειτουργούμε χαοτικά.
Ο λόγος που βάζω προγράμματα στη ζωή μου είναι ότι σαν άτομο παρασύρομαι από μια δραστηριότητα που με εμπνέει να την ερωτευτώ ,με αποτέλεσμα να δημιουργώ ανισσοροπίες και ελλείψεις, σε άλλους βασικούς τομείς στη ζωή μου. Είναι συνετό να έχεις την ισορροπία ως βάση και να δίνεις και πιτσιλιές γοητευτικής ανισορροπίας στη ζωή σου. Τα έχεις όλα έτσι.
Επίσης όποιος έχει την τάση να παρασύρεται από μια δράση ,έχει και την τάση να παρασύρεται και από τη αδράνεια.
Καταγράφω ως επιτυχία μου να μην αποπροσανατολίζομαι από το στόχο μου, νιώθω πιο ικανή μετά από αυτό. Έχω πετύχει αρκετούς προσωπικούς στόχους.

Προληπτικότητας
Είναι ευκολότερο να προλαμβάνεις από το να θεραπεύεις και επίσης έχει και μικρότερο κόστος.
Όταν προλαμβάνω κάτι πριν εξελιχθεί ,στην αρχή του, το αντιμετωπίζω ηπιότερα. Το καλύτερο είναι να δοκιμάσω τεχνικές μέσω των οποίων θα σταματήσουν να μου εμφανίζονται αρνητικά ιατρικής φύσης συμπτώματα, ή να αλλάξω στοιχεία από τον τρόπο ζωής μου.
Όταν κάτι το έχω αφήσει να φτάσει στα όρια του αναγκαστικά πρέπει να εκτονωθεί. Δεν υπάρχουν μετά τρικ να ξεγελάσεις τον εαυτό σου. Είναι μια τεράστια γνώση να ξέρεις τα όρια σου και επιτυγχάνεται με την αυτοπαρατήρηση.
Και αν θες να τα υπερβείς, απαραίτητο είναι, να χτίσεις-εκπαιδεύσεις έναν εαυτό με περισσότερες ικανότητες ,αλλιώς  οι ακραίες συμπεριφορές πληρώνονται. Πρέπει πρώτα να νιώθεις βέβαιος ότι έχεις αποκτήσεις ικανότητες και μετά να κολυμπήσεις .Οι δοκιμές έτσι τυχαία με σκοπό να δεις «εάν», δεν βοηθάνε απλά σε γεμίζουν με ανασταλτικές προς την εξέλιξη σου αναμνήσεις.

Έλλειψη σταθερότητας απόψεων
Όταν παρατηρώ ανεπάρκειες στη σκέψη μου, πρέπει απλά να εντοπίζω τα τρωτά σημεία της σκέψης μου και να τα εμπλουτίζω και όχι να ακυρώνω και να μηδενίζω όλη μου τη σκέψη .
Επίσης, επειδή γενικά διακρίνομαι για την αστάθεια μου ,καλό θα είναι για μένα να θέτω πάντα ένα πλαίσιο μέσα στο οποίο πρέπει να κινούμαι. Ένα πλαίσιο στο οποίο θα εντάσσω αυτά που θέλω να πω και να κάνω.

Έλλειψη αυτοπεποίθησης
Νιώθω πολύ δυνατή όταν βγαίνω νικήτρια και ψύχραιμη έχοντας να αντιμετωπίσω απαιτητικά θέματα. Όταν αντιμετωπίζεις πολλές δυσκολίες έχεις δύο επιλογές είτε να τις υπερβείς, είτε να σε ρίξουν. Όταν τις υπερβείς η αυτοπεποίθηση σου δυναμώνει .Συνήθως υπερβαίνεις δυσκολίες όταν πρέπει αναγκαστικά να προχωρήσεις γιατί δεν υπάρχει άλλη επιλογή.

Ενέργειας
Ο τομέας της κίνησης και του αθλητισμού θα πρέπει να αποτελέσει να απαραίτητο στοιχείο της καθημερινότητας μου ,αν θέλω να κρατήσω τον αντιθετικό μου χαρακτήρα, σε ισορροπία και το σώμα μου σε υγιή φυσιολογικά επίπεδα, καθώς η γυμναστική με βοηθάει να ξεφεύγω από νωχελικές και καταθλιπτικές φάσεις.

Παράδειγμα θεωρητικής συμβουλευτικής σχετικά με τις υπερβολές

Παράδειγμα θεωρητικής συμβουλευτικής σχετικά με τις υπερβολές

Ακραίες συναισθηματικές αντιδράσεις
Για να αποφεύγω τις ακραίες συναισθηματικές μου αντιδράσεις, καλό θα είναι να ξέρω εκ των προτέρων ότι το ξέσπασμα αποτελεί μια προσωρινή χαρά που στη συνέχεια έχει και τις αντίθετες ανάλογες συνέπειες.

Οι παύσεις κατά τη διάρκεια τέτοιων συμπεριφορών ,η προσωρινή φυγή από τον τόπο της σύγκρουσης ,λίγο νερό στο πρόσωπο και λίγες χαλαρωτικές αναπνοές βοηθάνε στη διατήρηση του προσωπικού αυτοελέγχου. Η προσωπική επίγνωση δηλαδή ότι «τώρα, το παρακάνεις» και η χρήση ηρεμιστικών τεχνικών, κάνει τα πράγματα να εξελιχθούν με μεγαλύτερη ισορροπία. Επίσης το να φροντίζεις να αδειάζεις σταδιακά το σακουλάκι της αρνητικής σου ενέργειας και των εσωτερικών σου τοξίνων, βοηθάει στο να μη μαζέψεις πολλά μέσα σου, τα οποία να θέλεις μετά να τα εκτονώσεις στο πρώτο «υπεύθυνο» θύμα.
 Αν πάλι παρά τη συμβουλευτική, λειτουργήσει ο αυθόρμητος εαυτός σου και δεν καταφέρεις να ελεγχθείς τότε τουλάχιστον μετά είναι σημαντικό να γνωρίζεις ότι το παράκανες και να θέτεις τα πράγματα σε μια ρεαλιστική βάση ώστε το «θύμα» να ξέρει τι να κρατήσει απ΄την «εκτόξευση» και τι όχι αλλά και να ζητάς συγνώμη για την έξαρση σου, που ο άλλος δεν είναι υποχρεωμένος να ανέχεται. Βέβαια στο σημείο αυτό πρέπει και ο κάθε « άλλος», να μην διαθέσει τον εαυτό του να ακούσει την «εκτόξευση», πρέπει να τον σεβαστεί και να αποχωρήσει μέχρι το άτομο να καταστεί ικανό να μιλήσει με ρεαλισμό. Αυτή η κίνηση θα φέρει στα ίσα του και το «θύτη».

Υπερβολική σεμνότητα
Αναφορικά με την υπερβολική σεμνότητα που καταλήγει σε εξωτερική σεμνοτυφία, θέλω να πω ότι, όσο πιο πολύ καταπιεζόμαστε να βγάζουμε ένα «καθώς πρέπει» εξωτερικό προφίλ ,τόσο περισσότερο το ζωώδες κομμάτι που ενυπάρχει σε κάθε άνθρωπο θα θέλει να εκτονώσει την ενέργεια του. Η ενέργεια μας θα εκτονωθεί είτε εσωτερικά, οπότε θα καταλήξουμε διχασμένες υπάρξεις, με δύο εκ διαμέτρου αντίθετα πρόσωπα, είτε θα καταπιέζουμε τις πραγματικές μας επιθυμίες προσπαθώντας είτε να τις μετουσιώσουμε σε εξευγενισμένες δραστηριότητες είτε να τις απωθήσουμε στο υποσυνείδητο και αργά ή γρήγορα να κάνουν την εμφάνιση τους, με τη μορφή είτε σωματικής είτε ψυχολογικής ασθένειας. Συνεπώς η υπερβολική σεμνότητα, κατάλοιπο μιας λανθασμένης διδασκαλίας του χριστιανισμού, είναι ένα χαρακτηριστικό που πρέπει να πετάξω από πάνω μου για να διατηρώ σε μεγαλύτερη ισορροπία την εσωτερικές μου ανάγκες με την εξωτερική μου εικόνα.

Υπερρεαλισμός
Για να μην πέφτω στην παγίδα να βλέπω τα πράγματα μη ρεαλιστικά, καλό θα είναι να λειτουργώ με λογική και κατόπιν μελέτης και πραγματικής γνώσης των πραγμάτων. Ο παρορμητισμός και η ωραιοποίηση οδηγεί σε πολλαπλές απογοητεύσεις. Καλό θα είναι να συμβουλεύομαι επίσης άτομα που εκτιμώ και έχουν πάρει ανάλογες αποφάσεις και να λειτουργώ με σύνεση και προσοχή. Όχι με φόβο αλλά με ηρεμία και σύνεση. Η πικρή αλήθεια είναι ότι η μεγαλύτερη σύνεση αποκτάται από τις πολλές απογοητεύσεις και δεν υπάρχει άλλος δρόμος για να γίνει ο εφηβικός ενθουσιασμός ώριμη σκέψη. Ο κάθε άνθρωπος όσες συμβουλές και να ακούει θέλει προσωπικά, να βαρέσει το κεφάλι του στον τοίχο για να μάθει. Θέλει προσωπικά βιώματα. Οποιαδήποτε συμβουλευτική λειτουργεί «κατόπιν εορτής».

 Υπερβολική επιμονή
Όταν επιμένω πολύ να πετύχω κάτι αυτό καταλήγει σε κόλλημα και η περίσσια επιμονή δημιουργεί εσωτερικό άγχος για γρήγορα αποτελέσματα. Σε ανάλογες περιπτώσεις πρέπει να θυμάμαι ότι το καλύτερο όπλο για να πετυχαίνω οτιδήποτε στο σωστό του χρόνο είναι η εσωτερική μου ηρεμία και η βαθύτερη πίστη ότι με τον υπερβάλλοντα ζήλο αντί να επισπεύδω τα αποτελέσματα τα επιβραδύνω.

Μεγέθυνση προβλημάτων
Πρέπει να θυμάμαι για να μην καταλήγω να μεγεθύνω ότι με προβληματίζει, ότι η υπερβολική προστασία μέσω της μεγέθυνσης προβλημάτων, αλλά και η τακτική της αποφυγής των προβλημάτων, είναι και οι δύο συμπεριφορές που δείχνουν φόβο και μπλοκάρουν την ενέργεια των πραγμάτων. Μια ρεαλιστική αντιμετώπιση των προβλημάτων στη σωστή συνολική τους διάσταση ξεθολώνει το τοπίο. Συνήθως μεγεθύνεται κάτι όταν έχουμε εστιάσει μονομερώς σε αυτό και δεν το κρίνουμε παρατηρώντας το στο σύνολο.

Μηδενισμός
Για να μη μηδενίζω πράγματα και ανθρώπους κρίνοντας μόνο από ένα αρνητικό στοιχείο που λειτουργεί σαν ντόμινο ,παίρνει φόρα και ρίχνει όλο το οικοδόμημα, το καλύτερο που θα μπορούσα να κάνω, είναι να κατοχυρώσω μέσα μου τις βάσεις για τα πράγματα που με αφορούν, με τον τρόπο που ήδη χρησιμοποιώ(καταγραφή), οπότε να μη γκρεμίζω όλο το οικοδόμημα οπόταν εντοπίζω ένα λανθασμένο σημείο του, αλλά να γκρεμίζω μόνο το σάπιο μέρος του. Δηλαδή να εντοπίζω μόνο το συγκεκριμένο λάθος, π.χ στην προηγούμενη μου πεποίθηση και όχι να την ακυρώνω όλη.

Γενίκευση
Για να αποφύγω τη γενίκευση πρέπει να θυμάμαι ότι τα βιαστικά καθολικά συμπεράσματα πάντα είναι λανθασμένα, γιατί για να κρίνεις κάτι ή κάποιον πρέπει να το δεις σε όλες του τις εκφάνσεις και σε βάθος χρόνου, οπότε δεν είναι κακό να κρίνω πράγματα βάση παρατηρήσιμων δεδομένων, αλλά δεν θα πρέπει να είμαι απόλυτη και να βγάζω κατά αναλογία και αλλά αυθαίρετα συμπεράσματα που με οδηγούν σε λανθασμένους και αμφισβητήσιμους συλλογισμούς. Ή τουλάχιστον αν πέφτω σε αυτή την παγίδα να το κάνω να αναγνωρίζω την αυθαιρεσία τους.

Υπερβολικοί πειραματισμοί
Επειδή συνηθίζω να πειραματίζομαι συνέχεια, στάση που δείχνει δεκτικότητα και δεν είναι κατ ανάγκην αρνητική, απλά ενέχει ρίσκο, τουλάχιστον αυτό που θα πρέπει να φροντίζω είναι, αν έχω πειραματιστεί σε κάτι το οποίο έχει λειτουργήσει εις βάρος μου να φροντίσω να μην το επαναλάβω και αν πάω να πειραματιστώ σε κάτι καινούριο να φροντίζω να μειώνω το ποσοστό του ενδεχόμενου ρίσκο.

Υπερβολικές σκέψεις
Το αντίδοτο στις υπερβολικές σκέψεις είναι οι υπερβολικές πράξεις. Όταν το έχω παρακάνει και η σκέψη μου αρχίζει και με κουράζει και με ζαλίζει, εξισορροπητικές πράξεις δηλαδή γυμναστική και κίνηση μπορούν να λειτουργήσουν στην αντίθετη κατεύθυνση και να οδηγήσουν τα πράγματα στην ισορροπία. Το καλύτερο είναι να θυμάμαι να κάνω παύσεις με οτιδήποτε καταπιάνομαι ανά 45 λεπτά.

Υπερβολική ανεκτικότητα
Για να μπορέσω να περιορίσω την υπερβολική μου ανοχή στις συνθήκες θα βοηθούσε ,να δείξω δυναμικότητα, αποφασιστικότητα και να φέρω με το δικό μου τρόπο ,τις συνθήκες στα μέτρα μου, και όχι να ανέχομαι, να βαριέμαι να λειτουργώ παθητικά και να δυσανασχετώ.
Είναι διαφορετικό να κατανοείς μια κατάσταση και έναν άνθρωπο από το να τον υποστείς. Το να υποστώ κάτι ,εξαρτάται από τα δικά μου όρια.
Εκτός αυτού, η υπερβολική ανεκτικότητα και η έλλειψη αυτοσεβασμού και προσωπικών ορίων, δημιουργεί αναπόφευκτα στοιχεία ζήλειας και εσωτερικής κακίας που βγαίνει ανά τακτά διαστήματα στην επιφάνεια.

Υπερβολική αίσθηση ευθύνης
Αναφορικά με την υπερβολική αίσθηση ευθύνης πρέπει πάντα να λαμβάνω υπόψη μου ,ότι οι παράγοντες που συμβάλλουν το να επιτύχει ή όχι κάτι, είναι πολλοί και σίγουρα δεν πέφτει όλο το βάρος πάνω μου. Καλό θα είναι να βελτιώνω ότι με αφορά, γιατί έτσι φαίνεται και η καθαρή επίδραση των άλλων παραγόντων, αλλά ως εκεί. Πρέπει πάντα να θυμάμαι ότι οι ευθύνες καταμερίζονται.
Σχετικά με τα «πρέπει» που αφορούν τους άλλους θα πρέπει να θυμάμαι ότι για να είμαι δοτική με τους γύρω μου πρέπει να νιώθω εγώ πρώτα καλά και ήρεμα ειδάλλως δεν είμαι μια ευχάριστη παρέα αλλά μια αγχωμένη ή καταθλιπτική ύπαρξη. Οφείλω λοιπόν, να λειτουργώ με γνώμονα αρχικά τις προσωπικές μου επιθυμίες και ανάγκες για να μπορώ από το περίσσευμα της ενέργειας μου να δίνω και στους γύρω μου. Να έχω επίσης το θάρρος να τις υποστηρίζω χωρίς να αισθάνομαι άσχημα και να φοβάμαι μήπως παρεξηγήσει ο άλλος.
Καλό θα είναι επίσης, όταν θέλω να πετύχω κάποιο στόχο να απολαμβάνω τη διαδικασία του ταξιδιού και τη ζωή παράλληλα χωρίς να με προσπερνάει, με μοναδικό σκοπό να φτάσω γρήγορα σε ένα αποτέλεσμα.
Να θυμάμαι τέλος ότι οι στόχοι ζωής μας και ότι πραγματικά έχουμε εσωτερικά ανάγκη, δεν θέλει εξωτερικές πιέσεις για να επιτευχθεί, αλλά λειτουργεί αυθόρμητα. Οι πραγματικές μας ανάγκες, όταν τις ανακαλύψουμε την αξία τους , γίνονται η ίδια μας η ζωή. Όσο για τις δευτερεύουσες ανάγκες και επιθυμίες μου να θυμάμαι, ότι όταν ψυχαναγκάζω τον εαυτό μου σε αυστηρά προγράμματα υλοποίησης των προσωπικών μου «πρέπει» η μέρα δε μου δίνει τις εκπλήξεις της. Οτιδήποτε κάνω για να γίνεται με όρεξη πρέπει να περιέχει επιθυμία και να συνδυάζεται με χαρά.

Υπερβολική ευαισθησία σώματος
Αναφορικά με αυτό το θέμα, με βοηθάει να παίρνω υπόψη μου αυτές τις αντοχές μου, γιατί προφυλάσσω τον εαυτό μου και αυτός δεν βγαίνει εκτός ορίων ,οπότε να υποστώ τις συνέπειες ,επειδή δεν σεβάστηκα τα όρια που μου έχει αποδείξει ότι έχει. Όταν αναγκαστικά δεν μπορώ να κάνω αλλιώς και το έχω παρακάνει οπότε έχουν εκδηλωθεί τα συμπτώματα πρέπει με την πρώτη εμφάνιση τους (π.χ πονοκέφαλος) να χρησιμοποιώ κάποιο τρόπο(χάπι), ώστε να το θεραπεύω και να μην το αφήσω να με εξαντλήσει. Απ ΄τη γέννηση του πρέπει να το καταπολεμώ και να σταματήσω να πιστεύω ,ότι θα μου περάσει κι αυτό τελικά να με αποτελειώνει.
Δείχνει γνώση του εαυτού μου να είμαι εφοδιασμένη ,ιδίως σε εκδρομές ,και σε συνθήκες που προβλέπεται να αντιμετωπίσω έντονο στρες, με το προσωπικό μου φαρμακείο.
Αν πάλι επιθυμώ να αλλάξει αυτή η συνθήκη και να γίνω πιο ανθεκτική θα πρέπει να εκπαιδεύσω τον εαυτό μου γι’ αυτό. Να αφιερώσω χρόνο, σε γυμναστική, σε κάποιο σπορ, σε κολύμπι και γενικότερα σε δραστηριότητες που θα οχυρώσουν το σώμα μου δεν μπορώ να προκαλώ τον εαυτό μου σε δύσκολες καταστάσεις χωρίς πρώτα να τον έχω εκπαιδεύσει.

 

Ευσυγκινησία
Το μόνο που θα μπορούσα να κάνω γι’ αυτό το χαρακτηριστικό μου είναι να αποστασιοποιούμαι όσο μπορώ απ ΄τα γεγονότα και να έχω μια γενικότερη πίστη ότι όλα για κάποιο λόγο ανώτερης φύσης που δεν άπτεται της δικής μας κρίσης, γίνονται έτσι όπως γίνονται. Άρα προφανώς κάποιος ξέρει καλύτερα κάτι που εμείς δεν γνωρίζουμε. Μακροπρόθεσμα ,το γεγονός να αποδεικνύονται ως θετικά, γεγονότα που αρχικά φαινόταν αρνητικά, μου έχει συμβεί πολλές φορές για μικροπράγματα.

Υπερβολική μυστικοπάθεια-εσωστρέφεια
Αναφορικά με την εσωστρέφεια μου πρέπει να θυμάμαι ότι μόνο όταν μιλάω και εκθέτω τις αλήθειες μου δημιουργώ πραγματικά οικείες σχέσεις, δείχνω εσωτερική τόλμη και είμαι ενδιαφέρων συνομιλητής, γιατί μόνο με αλήθειες αγγίζεις πραγματικά και κρυμμένες αλήθειες του άλλου και βγάζεις στην επιφάνεια θέματα και συζητήσεις που στην ουσία όλοι οι άνθρωποι θέλουν να κάνουν, αλλά δεν τολμούν γιατί φοβούνται τον ίδιο τους τον εαυτό, χαρακτηρίζοντας τον με μια βαθιά αίσθηση μειονεξίας, «προβληματικό».
Όταν όλα παραμένουν εσώκλειστα και τίποτα δεν φανερώνεται ,δεν θα μπορέσουμε να αντιληφθούμε ποτέ πόσο πολύ όλοι μοιάζουμε, πόσο κοινά θέματα αντιμετωπίζουμε όλοι μας και πόσο χαιρόμαστε με την εμπειρία του μοιράσματος.
Επίσης καλή είναι η εσωτερίκευση αλλά το να βγαίνεις από το καβούκι σου όμως συχνά, είναι ένα τσεκάρισμα της δυναμικής των θεωριών σου. Υλοποιείς στην πράξη ότι θεωρείς ότι έχεις πετύχει στη θεωρία. Διαφορετικά η εσωτερίκευση όταν δεν απευθυνθεί σε ανθρώπους δεν έχει καμία αξία.

 

Υπερβολική αφέλεια
Είναι φυσικό όταν μεγαλώνεις σε μικρή κοινωνία να μεγαλώνεις σαν να είσαι σε γυάλα και να μη βλέπεις τα πράγματα στο πραγματικό τους μέγεθος. Οι γονείς σου επίσης έχουν επιλέξει λίγους και εκλεκτούς ανθρώπους να συναναστρέφονται οπότε εσύ όταν βγεις στην κοινωνία διαπιστώνεις ότι είσαι πολύ αφελής για τη σκληρότητα της. Για να προστατευτώ από την αφέλεια ένα διάστημα και επειδή με είχε προδώσει αυτός ο τρόπος που έβλεπα τον κόσμο, κατέληξα να είμαι καχύποπτη. Ούτε αυτό αποτελεί ισορροπημένο τρόπο θέασης των πραγμάτων. Το καλύτερο είναι να ξέρω να παρατηρώ τις μικρές λεπτομέρειες που κάνουν τις διαφορές ανάμεσα στους ανθρώπους, να δείχνω σεβασμό σε κάθε ανθρώπινη ύπαρξη, αλλά να θυμάμαι ότι υπάρχουν άνθρωποι που έχουν μέσα τους κάτι φωτεινό και καλό και άλλοι που έχουν κάτι σκοτεινό και κακοπροαίρετο.
Πιστεύω πια στο καλό και στο κακό και παρ’ όλο που μπορώ να καταλαβαίνω ότι κάθε συμπεριφορά έχει τα αίτια της, αυτό που διαχωρίζει τους ανθρώπους για μένα σε καλούς και κακούς είναι ότι με τις ίδιες αιτίες ο φωτεινός άνθρωπος συμπεριφέρεται τελείως διαφορετικά από τον σκοτεινό. Αντιμετωπίζοντας ακριβώς τις ίδιες προκλήσεις, οι αντιδράσεις του σκοτεινού ανθρώπου είναι ετεροκαταστροφικές, δηλαδή έχουν σαν στόχαστρο τους άλλους και του φωτεινού ανθρώπου, στη χειρότερη είναι αυτοκαταστροφικές δηλαδή απευθύνονται στον εαυτό του. Αυτή η σημαντική διαφορά διαχωρίζει για μένα τους ανθρώπους και τους κάνει να αξιοποιούν διαφορετικά τα ίδια αρνητικά γεγονότα που τους συμβαίνουν.

Λογοδιάρροια
Το αντίδοτο για τη λογοδιάρροια που με πιάνει μερικές φορές είναι να μην κλείνομαι στο μη οικείο μου περιβάλλον τόσο πολύ και να εξωτερικεύομαι περισσότερο ανά τακτά διαστήματα, οπότε να μη με πιάνει αυτός ο έντονος οίστρος σκέψεων και ομιλίας που καταλήγει σε μονόλογο και είναι καταιγιστικός. Επίσης το να διασφαλίζω την εσωτερική μου ηρεμία με γυμναστική, ύπνο και παύσεις με κρατάει σε νορμάλ επίπεδα.


Υπερβολική σημασία στη γνώμη των άλλων
Βοηθητικό θα είναι να σκέφτομαι ,ότι αν με παρεξηγήσει ο άλλος εγώ δεν θα πρέπει να επηρεάζομαι αρνητικά, γιατί προφανώς σημαίνει ότι δεν με ξέρει, ή δεν έχουμε αναπτύξει την κατάλληλη οικειότητα ώστε να μπορεί να με μάθει είτε ότι ανήκει στην κατηγορία των μαύρων ανθρώπων που αρέσκονται στο να πετάνε τη χολή τους, καθώς έτσι νιώθουν καλύτερα. Πολλοί επίσης αρέσκονται στο να αφήνουν την αρνητική ατμόσφαιρα μιας παρεξήγησης να διαιωνίζεται, γιατί βολεύονται σε αυτήν ,ή τους αρέσει να θυματοποιούνται ή να υπερισχύουν μ’ αυτό τον τρόπο. Μπορεί επίσης, να είναι από αυτούς που παρεξηγούν στιγμιαία λόγω παρορμητικότητας του χαρακτήρα τους, και μετά τα ξεχνούν όλα. Οπότε με αυτά τα δεδομένα ,λογικά δεν αξίζει να συγκρατιέμαι από το φόβο παρεξήγησης και να δίνω υπερβολική σημασία στη γνώμη των άλλων για μένα. Πρέπει να λειτουργώ ελεύθερα και να ικανοποιώ τις επιθυμίες μου τις οποίες όμως θα ξέρω να υποστηρίζω οπότε και να πατάω γερά πάνω σε ενδεχόμενες αμφισβητήσεις ή συζητήσεις.
Στα άτομα που συνεχώς έχουν μια προδιάθεση να παρεξηγούν ,έξυπνο είναι να κάνεις απλά μερικές κινήσεις που δεν σου κοστίζουν πολύ, για να τους ρίχνεις στάχτη στα μάτια και να μην μπαίνεις στη διαδικασία να εξηγείς αλήθειες που δεν είναι σε θέση να καταλάβουν. Το να εξηγείς και να συγκρούεσαι με απόλυτους ανθρώπους είναι μια διαδικασία που απαιτεί μεγάλα ψυχικά αποθέματα και δεν οδηγεί και πουθενά. Η σιωπή, το χιούμορ και οι ελαφριές συζητήσεις είναι η καλύτερη επιλογή κατά τη συναναστροφή σου με απόλυτα άτομα.

Υπερβολική βιασύνη-νευρικότητα
Όταν προετοιμάζω τις στιγμές με ένα τελετουργικό τρόπο και δημιουργώ πρώτα ένα περιβάλλον μέσα στο οποίο θα ζωντανέψουν διώχνω ένα μεγάλος μέρος της νευρικότητας μου. Η προθέρμανση και η αποθεραπεία αλλά και ο σωστός χρόνος ενασχόλησης με μια δραστηριότητα διώχνει κατά ένα μεγάλο μέρος τη νευρικότητα και τη βιασύνη που με διακατέχει.
Πρέπει να θυμάμαι, ότι όταν κάποιος κάνει βιαστικές ενέργειες, ξαναγυρνάει πίσω να διορθώσει ότι άφησε ημιτελές. Η πεποίθηση απλά ότι όλα γίνονται στον καταλληλότερο για εκείνα χρόνο θα με απαλλάξει απ’ αυτή την καταναγκαστική τάση μου για άμεση ικανοποίηση. Εγώ απλά θα κάνω ότι καλύτερο μπορώ την κάθε μου μέρα με σταδιακά βήματα.

Υπερβολική ευκολοπιστία-αφέλεια
Καλό θα είναι να λειτουργώ πιο υποψιασμένα στα πράγματα και να σκέφτομαι όλες τις παραμέτρους εκτίμησης μιας αλήθειας. Μην ξεγελιέμαι επίσης ,από τους ανθρώπους που φαίνονται ότι έχουν λύσει τα προβλήματα τους, ίσως αυτοί φοβούνται να αντιμετωπίσουν τις αλήθειες τους. Δεν πρέπει να πέφτω στην παγίδα να βλέπω τον εαυτό μου προβληματικό. Να θυμάμαι επίσης ότι οποίον έχω θεοποιήσει, στο τέλος έχω αντιληφθεί τις μεγάλες του αδυναμίες.

Υπερβολική ανάγκη να παίρνω
Αυτή μου η υπερβολή αποτελεί ανασταλτικό παράγοντα, ιδίως αναφορικά με τη λήψη τροφής καθώς αν αφεθώ θα πάρω πολλά περιττά κιλά. Με βοήθησε πολύ η σκέψη, μετά από πολλές αποτυχημένες προσπάθειες, ότι επειδή θέλω να τρέφομαι συχνά ας μειώσω τη βάση των τροφών μου. Αδυνατώ να μειώσω τις λεπτομέρειες, δηλαδή συχνές λιχουδιές και αδυνατώ να αντισταθώ σε προκλήσεις, άρα αυτό που μένει να κάνω είναι να θέτω ως βασική μου τροφή τις σαλάτες, και το κυρίως γεύμα να είναι ίσα-ίσα για τη γεύση, για να μπορώ να τρώω όλα τα ενδιάμεσα γεύματα ,αλλιώς θα καταλήγω συνεχώς να παίρνω κιλά.

Υπερβολικές σκέψεις
Με σκοπό να ασκώ ελέγχω στο μυαλό μου και στις σκέψεις μου, είναι χρήσιμο να βάζω χρόνο που καταπιάνομαι με μια δραστηριότητα ώστε να μην αφήνω κάτι να τραφεί περισσότερο από το φυσιολογικό, καθώς η έλλειψη ελέγχου μου δημιουργεί νευρικότητα και κάτι που μοιάζει με μανία.
Πρέπει γενικότερα να έχω πάντα υπόψη μου να σταματάω κάτι λίγο πριν νιώσω κορεσμό, και λίγο πριν πάψει να είναι μη ελέγξιμο και αρχίσει να δείχνει τα πρώτα του συμπτώματα.
Είναι παρατηρημένο ότι πάνω από 45 λεπτά, όταν εστιάσει ο εγκέφαλος σε σκέψεις, αρχίζει μετά και έρχεται μια ανισορροπία.

Παράδειγμα θεωρητικών συμβουλών σχετικά με τις δυσκολίες

Παράδειγμα θεωρητικών συμβουλών σχετικά με τις δυσκολίες

Αλλαγής εστίασης
Η αλλαγή εστίασης ,οι παύσεις και η εναλλαγή σκέψης και κίνησης ,ξεμπλοκάρει την εμμονική σκέψη. Βέβαια όταν είναι δυνατή η σκέψη και της έχεις δώσει παραπάνω χρόνο από ότι χρειάζεται ,θέλεις και κάτι πολύ δυνατό για να την ξεμπλοκάρεις. Εναλλαγή με ένα εξίσου δυνατό περιβάλλον.
Γι’ αυτό και όσο πιο πολύ υπερβαίνεις τον εαυτό σου ,τόσο περισσότερο χαλαρωτικά περιβάλλοντα, χρειάζεσαι για να κάνεις το comeback και να βρεις την ισορροπία κάπου στη μέση. Όσο το παρακάνεις σε πνευματικές ενασχολήσεις άλλο τόσο πρέπει να το παρακάνεις μετά, και σε σωματικές ενασχολήσεις για να βρεις την ισορροπία κάπου ενδιάμεσα, και το αντίστροφο.

Προσαρμογής
Η δυσκολία προσαρμογής σε καινούρια περιβάλλοντα είναι κάτι που το έχω αποδεχτεί και τα έχω μετονομάσει ότι απλά θέλω το χρόνο μου. Δεν ενοχοποιώ τον εαυτό μου, που δεν ανοίγομαι άμεσα ή δεν οικειοποιούμαι γρήγορα σε έναν καινούριο χώρο.

Ξοδέματος χρημάτων
Μου αρέσει να διατηρώ την αξιοπρέπεια μου. Πρέπει να θυμάμαι ότι οι μικρές πολυτέλειες κάνουν την καθημερινότητα μου πιο άνετη και δεν θα πρέπει να λυπάμαι να προσφέρω στον εαυτό μου αυτές τις πολυτέλειες, όταν το έχει ανάγκη.

Αποφασιστικότητας
Αναφορικά με την δυσκολία μου να παίρνω αποφάσεις, αυτό που μπορώ να σκέφτομαι είναι ότι όποια απόφαση και να πάρω, σίγουρα θα έχει μειονεκτήματα .Άρα μην αργώ πολύ  να πάρω μια απόφαση με σκοπό να βρω την τέλεια απόφαση, γιατί η ιδανική απόφαση δεν υπάρχει. Επιπλέον καλό είναι να επιτρέπω στο χρόνο να δείχνει τα πράγματα και να ανοίγει δρόμους για σημαντικές αποφάσεις.

Παράδειγμα θεωρητικής συμβουλευτικής σχετικά με τις αντιδράσεις

Παράδειγμα θεωρητικής συμβουλευτικής σχετικά με τις αντιδράσεις

Πανικός
Όσες περισσότερες στιγμές ζήσω αυτό το συναίσθημα τόσο περισσότερο θα συμφιλιωθώ και θα συμπορεύομαι μαζί του οπότε δεν θα με τρομάζει.
Στη διαχείριση του πανικού επίσης βοηθάνε και οι ασκήσεις αναπνοής αλλά και η πρόληψη του ,όταν ξέρεις ότι πρόκειται να αντιμετωπίσεις μια δύσκολη συνθήκη. Καλό θα είναι όταν μπορείς να είσαι προετοιμασμένος κατάλληλα με μια σχετική οργάνωση, ή με σωματική άσκηση που εξισορροπεί την υπερδιέγερση του μυαλού ,να το κάνεις γιατί λειτουργεί βοηθητικά.

Αδρανοποίηση
Το ότι αδρανοποιούμε και οι δυνατότητες μου φαίνονται λιγότερες από αυτές που είναι ,το αποδέχομαι περισσότερο απ’ ότι παλιά και δεν συγκρούομαι με αυτό το χαρακτηριστικό μου .Το να αποδεχτείς κάτι είναι και αυτό ένα μέρος της λύσης, μέχρι να φτάσεις στο επόμενο στάδιο.

Φυγή
Το να κατευνάζω τον εαυτό μου σε φάσεις που νιώθω έντονη την ανάγκη να φύγω, με βοηθάει πολύ ώστε να προσπερνάω την παρόρμηση της στιγμής. Να αλλάζω εστίαση της σκέψης μου και να μην παρασύρομαι από τις παρορμήσεις μου.

Αποστασιοποίηση
Αν δεν καταβάλλομαι τόσο από την αρνητικότητα των γεγονότων, δεν με επηρεάζουν τόσο συναισθηματικά και δεν έχω ανάγκη να αποστασιοποιηθώ τόσο έντονα για να τα επεξεργαστώ. Θέλει ανεμελιά και έναν πιο ανάλαφρο τρόπο να βλέπω τα πράγματα ώστε να μην παγώνω και να αποστασιοποιούμαι.

Προβολή
Το να κατηγορώ τον άλλον, όταν πιέζομαι είναι κάτι που πρέπει να το ελέγχω ή έστω να το αναγνωρίζω και να το ισορροπώ. Θέλει διακριτικότητα στον τρόπο που εκφράζομαι και όχι ωμότητα και σκληρότητα. Κι αυτό θέμα πειθαρχίας είναι.

Παράδειγμα θεωρητικής συμβουλευτικής σχετικά με τους φόβους

Παράδειγμα θεωρητικής συμβουλευτικής σχετικά με τους φόβους

Μοναξιάς
Αναφορικά με το φόβο της μοναξιάς είναι πολύ βοηθητικό, όταν νιώθω μόνη να έχω την αίσθηση ότι έχω παρέα τον εαυτό μου και ότι το να καταφέρω να ζω χαρούμενες στιγμές μόνη αποτελεί ένα μεγάλο στοίχημα για μένα.

Κοινωνικής έκθεσης-κριτικής
Όταν χρειάζεται να παρουσιάσω κάτι ή να εξεταστώ για κάτι βιώνω τρελό άγχος με μορφή πανικού. Παλιότερα, με βοηθούσε πολύ να σκέφτομαι κάτι θετικό που θα κάνω μετά όταν τελειώσει η αναπόφευκτη αυτή πίεση στην οποία εγώ χωρίς έλεος υπέβαλλα τον εαυτό μου. Τώρα πια, δεν μπορώ να βιώνω κατ’ επιλογή αναπόφευκτες καταστάσεις, είναι λίγο μαζοχιστικό. Αυτό που με βοηθάει πια, είναι να σκέφτομαι ότι οι όποιες πιεστικές σε ανεκτά όρια καταστάσεις, που θέτω στον εαυτό μου, θα έχουν ως σκοπό να καταγράφω πληροφορίες για την εξέλιξη μου και να βλέπω πως κυμαίνονται τα όρια της ψυχραιμίας μου ανά διαστήματα, και αν και σε ποιους τομείς έχω εξελιχτεί. Θα βιώνω τις στιγμές αυτές ,σαν καταστάσεις από τις οποίες απλά παίρνω γνώσεις για την πορεία μου.
Επίσης, η έλλειψη καλής προετοιμασίας οδηγεί στην ελλιπή πίστη στον εαυτό μου κατά συνέπεια στο άγχος και στη μειωμένη απόδοση και των ήδη υπαρχόντων δυνατοτήτων μου. Όταν πας να παρουσιάσεις κάτι σε κοινό τότε φαίνονται όλες σου οι δυσκολίες και τότε μόνο έρχεσαι αντιμέτωπος με τον εαυτό σου, τότε βγαίνει στη φόρα η πίστη που έχεις στις δυνατότητες σου. Εμένα η πίστη που έχω στις δικές μου δυνατότητες υποτιμάει τις πραγματικές μου δυνατότητες. Όταν διώξω από πάνω τους, το βάρος που δίνω στα πράγματα και τα παρατηρώ σαν παρατηρητής ψύχραιμα και έξω από αυτά, θα είναι λυτρωτικό.

Διαβάστε περισσότερα απο την κατηγορία Οδηγός αυτοβοήθειας-Βήματα αυτογνωσίας