Με τι κριτήρια επιλέγουμε ερωτικό σύντροφο;
Μπορεί να νομίζουμε ότι επιλέξαμε σύντροφο, επειδή μας άρεσε η εξωτερική του εμφάνιση, επειδή μας γοήτευσε το μυαλό του, επειδή νιώσαμε έλξη, επειδή ήταν μια επιλογή ανάγκης, κάποιες φορές..
Είναι όμως τυχαίες οι επιλογές μας;
Ποια είναι τα βαθύτερα ψυχολογικά κριτήρια που υποκινούν την επιλογή του συντρόφου μας, σύμφωνα με τις ψυχαναλυτικές θεωρίες;
Σύμφωνα με την ψυχανάλυση υπάρχουν δύο κύρια είδη επιλογών συντρόφου:
1) Η συμπληρωματική επιλογή
Στη συμπληρωματική επιλογή, επιλέγουμε για σύντροφο μας, ένα άτομο που μοιάζει με το γονέα του αντίθετου φύλου. Ο γονέας μας, έχει λειτουργήσει ως πρότυπο προς μίμηση.
Στην παιδική ηλικία, έχουμε εξιδανικεύσει το γονέα του αντίθετου φύλου και ψάχνουμε κάποιο σύντροφο με τα εσωτερικά ή εξωτερικά χαρακτηριστικά του γονέα μας.
Αν τελικά στην πορεία, δούμε ότι κάποια χαρακτηριστικά του συντρόφου μας διαφέρουν από αυτά του εξιδανικευμένου γονέα μας, προσπαθούμε μάταια να φέρουμε το σύντροφο μας στα μέτρα μας και να τον «κάνουμε» σαν τον ιδανικό γονέα που εμείς φανταστήκαμε ότι έχουμε.
Για το λόγο αυτό στην ψυχανάλυση, θεωρείται πολύ σημαντικό το να απομυθοποιήσουμε και του δύο γονείς μας και να τους δούμε, με μια πιο ρεαλιστική ματιά.
Με αυτό τον τρόπο θα σταματήσουμε να βάζουμε το σύντροφο μας σε μια συνεχόμενη σύγκριση με τον εξιδανικευμένο μας γονέα.
Η συμπληρωματική επιλογή, λειτουργεί ακόμα και αν ο γονέας του αντίθετου φύλου δεν ήταν «ιδανικός».
Πολλές φορές μπορεί να μην ήταν «ιδανικός», αλλά το πρότυπο του είναι για μας οικείο.
Για παράδειγμα, θα παρατηρήσουμε πολλές φορές ένας άνθρωπος παρ’ όλο που είχε π.χ αλκοολικό γονέα, να επιλέγει έναν αλκοολικό σύντροφο.
Για εκείνον ο γονέας του, έχει λειτουργήσει όχι σαν ιδανικό πρότυπο, αλλά σαν ένα οικείο πρότυπο.
Το οικείο αρκετά συχνά μας έλκει, ακόμα και αν έχει παθολογία.
Αναβιώνοντας τις τραυματικές εμπειρίες του παρελθόντος μας, νιώθουμε ότι θα «ξορκίσουμε το κακό» και ως ενήλικες πια, θα βγούμε νικητές.
Πιστεύουμε ότι ως μεγαλύτεροι, έχουμε περισσότερη δυναμική και εφόδια να αναβιώσουμε μια τραυματική παιδική εμπειρία και να την διαχειριστούμε καλύτερα.
Γι’ αυτό και υποσυνείδητα, επιλέγουμε να την ξαναζήσουμε ακόμα κι αν δεν είναι η ιδανική.
Στη συμπληρωματική επιλογή συνηθίζουμε επίσης να επιλέγουμε για συντρόφους, ανθρώπους που βρίσκονται στην ίδια ψυχολογική κατάσταση με εμάς, γιατί νιώθουμε ότι σε εκείνους θα βρούμε μεγαλύτερη συμπαράσταση και κατανόηση.
2) Η αντιθετική επιλογή
Στην αντιθετική επιλογή, επιλέγουμε συνήθως έναν σύντροφο, που έχει τα αντίθετα χαρακτηριστικά από το γονέα του αντίθετου φύλου.
Ο γονέας μας έχει λειτουργήσει σαν πρότυπο προς αποφυγή.
Αν για παράδειγμα, έχουμε βιώσει δύσκολες καταστάσεις με έναν καταπιεστικό πατέρα, επιλέγουμε έναν σύντροφο που δεν μας πιέζει, ώστε να αποφύγουμε την επαναβίωση αυτών των καταστάσεων.
Ενώ εκ πρώτης φαίνεται ότι το να αποφεύγουμε τις τραυματικές μας εμπειρίες, είναι πιο υγιές από το ότι να θέλουμε να τις αναβιώσουμε, τελικά αποδεικνύεται ότι δεν είναι έτσι.
Όταν ο γονέας μας έχει λειτουργήσει σαν πρότυπο προς αποφυγή, τότε νομίζουμε ότι ο σύντροφος που επιλέξαμε, επειδή δεν διαθέτει τα χαρακτηριστικά που δεν αντέχαμε στο γονέα μας, είναι εκείνος ιδανικός.
Όταν λειτουργούμε σύμφωνα με την αντιθετική επιλογή, τείνουμε να εξιδανικεύουμε το σύντροφο μας.
Αποκτάμε υψηλές προσδοκίες από εκείνον, δυσκολευόμαστε να τον δούμε ρεαλιστικά και μετά είναι φυσικό να ματαιώνονται οι προσδοκίες μας.
Ο σύντροφος μας αποδεικνύεται ένας άνθρωπος με ελαττώματα και εμείς καλούμαστε να διαχειριστούμε και χαρακτηριστικά του συντρόφου μας, που δεν μας είναι οικεία.
Γιατί, όση παθολογία και να κρύβουν, οι οικείες σε μας καταστάσεις, δεν παύει να είναι ο τρόπος που ερμηνεύουμε τον κόσμο μας και μας είναι πολύ δύσκολο να αντιληφθούμε μη οικείες συμπεριφορές.
Στην αντιθετική επιλογή έχουμε την ψευδαίσθηση ότι κάποιος θα μας σώσει και θα μας απαλλάξει από τις τραυματικές μας εμπειρίες.
Το βέβαιο είναι, ότι και στην συμπληρωματική και στην αντιθετική επιλογή, η σχέση μας με τους γονείς μας, είναι αυτή που αποτελεί τον άξονα γύρω από τον οποίο γυρίζουμε..
Όλες μας οι επιλογές γυρίζουν γύρω από αυτή μας τη σχέση.
Είναι πολύ σημαντικό να καταλάβουμε ότι οι γονείς μας είναι άνθρωποι, με ελαττώματα και προτερήματα και ούτε οι εξιδανικεύσεις, βοηθούν αλλά ούτε οι αφορισμοί..
Αν το καταλάβουμε αυτό, αργά ή γρήγορα οι επιλογές μας γίνονται θα γίνουν πιο συνειδητές και τα κριτήρια για την επιλογή του συντρόφου μας θα είναι απαλλαγμένα από παιδικά κατάλοιπα.
Ακόμα όμως και να έχουμε ήδη επιλέξει σύντροφο, κινούμενοι με αυτούς τους τρόπους, η συνειδητοποίηση της εσωτερικής μας αλήθειας, βοηθάει πολύ στο να ισορροπήσουμε και να νιώσουμε μεγαλύτερη γαλήνη.
Η αντιθετική και η συμπληρωματική επιλογή, μπορεί να λειτουργεί και για τους ανθρώπους που επιλέγουμε να υπάρχουν στον περίγυρο μας και όχι μόνο για την επιλογή του σύντροφο μας.
Καπετανάκη Ελευθερία
Ψυχολόγος-Παιδοψυχολόγος-Παιδαγωγός
Συμβουλευτική ενηλίκων, σχέσεων, συμβουλευτική εφήβων, οικογενειακή συμβουλευτική.
Website: www.psychologist.com.gr
Email: info@psychologist.com.gr
ellikapetanaki@yahoo.gr
Τηλ:6934034531
Σχετικά βίντεο
